یادداشت های پراکنده
چرا همیشه تا یه صفحه ی خالی ،یه شیشه ی بخار گرفته ،یا یه ساحل پیدا می کنیم از ناراحتی هامون روش می نویسیم؟این همه چیزای خوب هست... بیایم از این به بعد به جای اون قلب شکسته یه کلمه ی کوتاه و با معنی بنویسیم...مثل چی؟ موفقیت...عشق ما و خدا... اصلا چرا باید از بقیه تقلید تقلید کنیم و جمله های معروف دیگران رو بنویسیم؟یه دفعه هم که شده از فکر وخلاقیت خودمون استفاده کنیم... سهم من و تو شیشه ی بخار گرفته ایی نیست که پشتش بایستیم و رویش قلب شکسته و اسم و اینجور چیزا بکشیم..
نظرات شما عزیزان:
کلمات فریبمان می دهند
وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش می رود
فاتحه بقیه حروف را باید خواند
خوشحال میشم به منم سر بزنی
Power By:
LoxBlog.Com |